«Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων της οικογενειακής δυσλειτουργίας, το Εσωτερικό μας Παιδί ή ο Αληθινός μας Εαυτός κρύφτηκε και παρέμεινε βαριά οχυρωμένος πίσω από εθισμούς ή εξαρτητικές συμπεριφορές». ΜΚΒ σελ. 106

Πριν από τα ΕΠΑ, ίσως να είχαμε ακούσει και ίσως να είχαμε ακόμη και αναλαμπές του Εσωτερικού μας Παιδιού ή του Αληθινού Εαυτού - το κομμάτι μας που διψάει για άνευ-όρων-αγάπη και υποστήριξη που δε λάβαμε από την οικογένειά μας. Αυτό είναι το κομμάτι μας που συχνά είναι θαμμένο αρκετά βαθιά κάτω από μηχανισμούς άμυνας και εθιστικές συμπεριφορές που νομίζαμε ότι κατά κάποιο τρόπο μάς προστάτευαν από περαιτέρω ζημιά.

Αλλά στην ανάρρωση μαθαίνουμε τους λόγους που ο Αληθινός μας Εαυτός κρύφτηκε. Τελικά αρχίζει να αποκτά νόημα γιατί αυτή η πλευρά μας μερικές φορές είναι απρόσιτη και δυσκολευόμαστε να έρθουμε σε επαφή μαζί της σε καθημερινή βάση.

Καθώς αναγνωρίζουμε και απελευθερώνουμε το τραύμα της παιδικής μας ηλικίας, βγαίνουμε από τους εθισμούς μας και τις αυτοκαταστροφικές μας συμπεριφορές για να προσφέρουμε ασφάλεια στο Εσωτερικό μας Παιδί. Ξαναγινόμαστε οι γονείς του εαυτού μας και του δίνουμε όσα δε λάβαμε. Αρχίζουμε να ανθίζουμε εσωτερικά και γινόμαστε πλήρεις με τη βοήθεια της Ανώτερής μας Δύναμης, των συνοδοιπόρων μας στο πρόγραμμα και των εργαλείων των ΕΠΑ.

Σήμερα θα καλωσορίσω και θα φροντίσω τον Αληθινό μου Εαυτό. Με την υποστήριξη της Ανώτερής μου Δύναμης και των ΕΠΑ, είμαι ικανός να μου προσφέρω την άνευ-όρων-αγάπη που ανέκαθεν άξιζα.