«Καθότι ο αλκοολισμός είναι μία οικογενειακή ασθένεια όλα τα μέλη της οικογένειας επηρεάζονται χωρίς να χρειάζεται να έχουν πιει. Με μία εκπληκτική προβλεψιμότητα τα παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται εθισμένοι ή παντρεύονται ένα εθισμένο ή ψυχαναγκαστικό πρόσωπο». ΜΚΒ σελ. 13

Ίσως γνωρίζουμε τις συνέπειες του αλκοολικού στη ζωή μας. Ή είναι πιθανότερο να αρνηθήκαμε ότι η ασθένειά του είχε οποιαδήποτε επίδραση πάνω εμάς.

Σιγά-σιγά σηκώθηκε το πέπλο της άρνησης καθώς - είτε μας άρεσε είτε όχι- είδαμε τον τρόπο που μας είχε επηρεάσει η ασθένεια ακόμη κι αν ο αλκοολικός είχε απομακρυνθεί από το σπίτι. Υποσυνείδητα ίσως να είχαμε βρει έναν καινούριο και βελτιωμένο τύπο αλκοολικής προσωπικότητας για να συνεχίσουμε το παιχνίδι της αποσύνδεσης που οδηγεί στην παράνοια.

Όταν παρακολουθούμε συγκεντρώσεις των ΕΠΑ φαίνεται να έχουμε μία έμφυτη αίσθηση ότι ο χώρος των συγκεντρώσεων είναι ασφαλής, καθώς μιλάμε με ειλικρίνεια για αυτά που αισθανόμαστε και βιώνουμε. Αρχίζουμε να βλέπουμε τα μοτίβα και τις συνήθειες σε όλες μας τις σχέσεις - ότι η δυσλειτουργία μπορεί να αναπηδήσει από τα χείλη μας χωρίς καν να το αντιληφθούμε. Αποκτούμε μεγαλύτερη επίγνωση των μη υγιών επιλογών που κάνουμε τόσο συνειδητά όσο και ασυνείδητα και κάνουμε διαφορετικές επιλογές.

Σήμερα αναγνωρίζω ότι επηρεάστηκα από την οικογενειακή ασθένεια του αλκοολισμού. Θα δώσω προσοχή στα μοτίβα και στις συνήθειες που αρνιόμουν για να μην εξακολουθώ να τα επαναλαμβάνω.