«Δεν αφήνουμε κάποια πράγματα στην Ανώτερή μας Δύναμη ενώ εξακολουθούμε να κρατάμε κάποια άλλα». ΜΚΒ σελ. 142

Τα Βήματα και οι Παραδόσεις αναφέρουν την Ανώτερη Δύναμη και την προσευχή για κάποιο λόγο. Αποτελούν μέρος του να μάθουμε να βασιζόμαστε σε κάποιον ή σε κάτι άλλο, αντί να εξακολουθούμε να είμαστε ψυχαναγκαστικά αυτάρκεις όπως πολλοί μάθαμε στην παιδική μας ηλικία.

Το σύστημα πεποιθήσεών μας είναι μία προσωπική επιλογή. Το πώς προσευχόμαστε ή σε ποιον είναι μέρος αυτής της προσωπικής επιλογής. Από εμάς εξαρτάται ακόμη και το να αποφασίσουμε τι είναι προσευχή.

Στις συγκεντρώσεις ακούμε πολλά παραδείγματα για τη δύναμη της προσευχής. Μαθαίνουμε ότι η επικοινωνία είναι αυτή που μπορεί να μας φέρει απαντήσεις όταν είμαστε φοβισμένοι, μπερδεμένοι ή χρειαζόμαστε βοήθεια για να πάρουμε αποφάσεις. Η προσευχή και ο διαλογισμός μπορούν να μας ηρεμήσουν για να μπορέσουμε να νιώσουμε μία συνειδητή επαφή με την Ανώτερη μας Δύναμή.

Όταν αφήνουμε τα προβλήματά μας, τα Βήματα μάς δείχνουν πώς να φροντίζουμε τον εαυτό μας και να αναρρώνουμε από τις συνέπειες της παιδικής μας ηλικίας. Αλλά εάν είμαστε επιλεκτικοί στο τι να αφήσουμε, κρατιόμαστε από πράγματα που μπορούν να εξακολουθούν να μας τραβάνε προς τα κάτω.

Η σύνδεσή μας με μία Ανώτερη Δύναμη μάς βοηθάει να γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε μόνοι και ανυπεράσπιστοι. Το να παραδίδουμε τα προβλήματά μας στην Ανώτερή μας Δύναμη μάς βοηθάει να ελευθερωθούμε από τα φορτία που κουβαλούσαμε τόσον καιρό. Τώρα έχουμε πίστη και εμπιστοσύνη σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό μας.

Σήμερα επιλέγω να κάνω την προσευχή μέρος της καθημερινής μου τελετουργίας. Βλέπω πώς μπορεί να με ωφελήσει το να ακουμπήσω όλα μου τα προβλήματα σε μία Ανώτερη Δύναμη και να ζητήσω να μου αποκαλυφθεί μία καινούρια κατεύθυνση.