«Στο ταξίδι μας χρειαζόμαστε τη βοήθεια ενός έμπιστου φίλου με τη γνώση της ανάρρωσης». ΜΚΒ σελ. 379

Το Μεγάλο Κόκκινο Βιβλίο των ΕΠΑ μας λέει ότι είμαστε εκπαιδευμένοι με 72 εποχές (18 χρόνια) μαθημένων δεξιοτήτων επιβίωσης που μετατράπηκαν σε δυσλειτουργικές συμπεριφορές στην ενήλικη ζωή μας. Γνωρίζοντάς το αυτό, φαίνεται παράλογο να περιμένουμε ολοκληρωτική ανάρρωση σε λίγες συγκεντρώσεις, λίγες ώρες με το Τετράδιο Εργασίας Βημάτων των ΕΠΑ ή ακόμη και με την ανάγνωση ολόκληρου του Μεγάλου Κόκκινου Βιβλίου.

Σε περιπτώσεις διαζυγίου λέγεται ότι χρειάζεται ένας χρόνος θρήνου για να αναρρώσει κάποιος για κάθε πέντε χρόνια γάμου. Εάν μεταφέρουμε αυτή τη φόρμουλα στις δικές μας καταστάσεις θρήνου της "ρήξης της ψυχής μας" ως ΕΠΑ, γίνεται ακόμα πιο κατανοητό ότι η ανάρρωση είναι μία συνεχής διαδικασία. Και δεν μπορεί να συμβεί αληθινά, χωρίς τη βοήθεια της Ανώτερής μας Δύναμης και των συνοδοιπόρων μας στο πρόγραμμα που μπορούν να μας κατευθύνουν μακριά από εκείνα τα χρόνια των παγωμένων συναισθημάτων.

Η ανάρρωση στα ΕΠΑ έχει τα πάνω και τα κάτω της, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά δουλεύουμε. Έτσι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι μπορούμε να υποτροπιάσουμε ακριβώς όπως σε άλλα προγράμματα Δώδεκα Βημάτων. Όμως, μία υποτροπή στα ΕΠΑ μπορεί να μας οδηγήσει σε περιόδους θλίψης και απομόνωσης. Αυτό γίνεται λιγότερο συχνά καθώς συνεχίζουμε να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να είναι άνθρωπος και να κάνει λάθη. Μαθαίνουμε να αφήνουμε κάτω τον καθρέφτη της σκληρής αυτοκριτικής και να επιτρέπουμε στη ζωή και στη γαλήνη να μπουν μέσα μας.

Σήμερα θα θυμάμαι ότι η ανάρρωση είναι ένα ταξίδι που δε χρειάζεται να το κάνω μόνος. Θα εμπιστευτώ άλλα ΕΠΑ, που αναζητούν επίσης την αλήθεια, να με βοηθήσουν.