«Το Τρίτο Έγγραφο Ταυτότητας εξετάζει το υπερβολικό κόστος επιβίωσης από το να κρύβουμε το ευάλωτο και πληγωμένο παιδί σε μια φυλακή απομόνωσης και το υψηλό κόστος των χιλιάδων τρόπων που χρησιμοποιούμε για να προστατεύσουμε τον ευάλωτο εαυτό με το να παραμένουμε συναισθηματικά μεθυσμένοι και μουδιασμένοι». ΜΚΒ σελ. 628

Όταν ήρθαμε στα ΕΠΑ, πολλοί είχαμε εμπειρία άλλων προγραμμάτων που ασχολούνταν με τη νηφαλιότητα. Ίσως ακόμη και να είχαμε ξανακούσει για τη συναισθηματική νηφαλιότητα, αλλά όταν ακούσαμε ότι ήταν το επίκεντρο αυτού του προγράμματος πραγματικά τράβηξε την προσοχή μας. Ξέραμε ότι νιώθαμε εκτός ελέγχου για πολύ καιρό αδυνατώντας να σκεφτούμε καθαρά. Το μυαλό μας πήγαινε με 160 χιλιόμετρα την ώρα και πολλοί είχαμε δυσκολία να «σβήσουμε τη μηχανή» το βράδυ πηγαίνοντας για ύπνο. Δεν μπορούσαμε να βιώσουμε τα συναισθήματά μας. Όταν ήμασταν ανήσυχοι, χρησιμοποιούσαμε δραστηριότητες ως ναρκωτικό για να μουδιάσουμε τον εαυτό μας.

Το να κατανοήσουμε ότι ερχόμασταν αντιμέτωποι με συναισθηματική μέθη είχε λογική. Και είχαμε κουραστεί να ζούμε με αυτόν τον τρόπο.

Το ταξίδι για την απελευθέρωση του εαυτού μας μάς βοηθά να βγούμε από την απομόνωσή μας και να σχετιστούμε με άλλους που βρίσκουν την επιτυχία. Δουλεύουμε τα Βήματα και προσεγγίζουμε την Ανώτερή μας Δύναμη και τον συνοδοιπόρο μας στο πρόγραμμα για βοήθεια. Εξασκούμαστε στο να βιώνουμε και να αποδεχόμαστε τα συναισθήματά μας. Ζητάμε από τον στοργικό γονιό μας να μιλήσει με ενθαρρυντικά λόγια στον ευάλωτο εαυτό μας, ώστε να μην απασχοληθούμε με κάτι για να αποφύγουμε τα συναισθήματά μας. Δεν χρειάζεται άλλο πια να περιφερόμαστε μουδιασμένοι· μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Σήμερα θα θυμάμαι ότι το να είμαι ζωντανός συνοδεύεται από συναισθήματα και τα συναισθήματά μου είναι όλα εντάξει! Μου έχει δοθεί το δικαίωμα σε μία πλούσια ζωή συναισθηματικής νηφαλιότητας.