«Επιδιώξαμε μέσα από την προσευχή και το διαλογισμό να βελτιώσουμε τη συνειδητή επαφή μας με το Θεό, όπως εμείς Τον καταλαβαίνουμε, προσευχόμενοι μόνο να γνωρίσουμε το θέλημά Του για εμάς και για τη δύναμη να το εκτελέσουμε». ΜΚΒ σελ. 263

Στα ΕΠΑ αρχίζουμε να αποκτούμε επαφή με μια στοργική Ανώτερη Δύναμη, την οποία ορισμένοι επιλέγουν να αποκαλούν Θεό. Συνειδητοποιούμε ότι έχουμε μια εσωτερική πυξίδα που μας κατευθύνει και ότι δεν είμαστε μόνοι.

Καθώς εξακολουθούμε να προσευχόμαστε και να διαλογιζόμαστε, ανακαλύπτουμε συχνά ότι η εικόνα που έχουμε για την Ανώτερή μας Δύναμη αλλάζει. Και αυτό είναι εντάξει· είναι ένα φυσιολογικό κομμάτι της ανάπτυξης. Αλλάζουμε, μερικές φορές γρήγορα άλλες φορές αργά. Αλλά πάντα πασχίζουμε να κινηθούμε μπροστά, αναζητώντας αυτό που είναι σωστό για εμάς.

Πλέον όταν είμαστε σε σύγχυση δεν πασχίζουμε ούτε παλεύουμε. Όταν αναζητούμε απαντήσεις, σταματάμε και μυρίζουμε τα τριαντάφυλλα έως ότου οι απαντήσεις έρθουν φυσικά. Δεν επιτρέπουμε πλέον στους άλλους να μας βγάλουν από την πορεία μας. Δεν επιτρέπουμε πλέον στη δυσλειτουργική μας οικογένεια να ελέγχει αυτά που σκεφτόμαστε και λέμε για εμάς και για τη ζωή μας.

Το πνευματικό μας μονοπάτι δε χρειάζεται να ταιριάζει με κανενός άλλου. Προσευχόμαστε για τη δική μας γνώση και όχι για τις απαντήσεις που αφορούν κάποιον άλλο. Αν δίνουμε την πλήρη προσοχή μας ακούμε το Εσωτερικό μας Παιδί να μας κατευθύνει πιο κοντά στην Ανώτερή μας Δύναμη καθώς ζητά να φροντιστεί και να αγαπηθεί. Με καθοδήγηση επιλέγουμε να κάνουμε το επόμενο σωστό πράγμα για τον εαυτό μας.

Σήμερα προσεγγίζω την πηγή που είναι πάντα εκεί όταν είμαι ανοιχτός να ακούσω, ακόμη κι αν δεν έχω έναν συγκεκριμένο ορισμό των πεποιθήσεών μου.