«Στα ΕΠΑ πιστεύουμε ότι γεννηθήκαμε πλήρεις και ότι διαμελιστήκαμε σε σωματικό, νοητικό και πνευματικό επίπεδο μέσα από την εγκατάλειψη και το ντρόπιασμα. Χρειαζόμαστε βοήθεια για να επιστρέψουμε στη θαυμαστή μας κατάσταση». ΜΚΒ σελ. 143

Όταν βρίσκουμε το δρόμο μας στα ΕΠΑ ίσως να ανακαλύπτουμε ότι το εξωτερικό μας κομμάτι δεν ταιριάζει με το εσωτερικό μας. Είχαμε συνηθίσει να συμπεριφερόμαστε σαν να είναι όλα εντάξει στη ζωή μας, γνωρίζοντας στην καρδιά μας ότι δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Είμαστε ειδήμονες στο να ελέγχουμε το πώς παρουσιαζόμαστε στους άλλους, προσέχοντας να καλύψουμε τον πόνο πίσω από ένα χαμόγελο.

Ως παιδιά για να επιβιώσουμε έπρεπε να κρύψουμε τα αληθινά μας συναισθήματα, τον Αληθινό μας Εαυτό. Μερικές φορές όταν εκφράζαμε συναισθήματα που δεν μπορούσαν να διαχειριστούν οι γονείς μας, μάς ντρόπιαζαν ή μας εγκατέλειπαν. Από φόβο μάθαμε να κρατάμε τις σκέψεις και τις επιθυμίες μας για τον εαυτό μας.

Με τη βοήθεια της Ανώτερής μας Δύναμης και άλλων στα ΕΠΑ που γνωρίζουν για τον πόνο μας αρχίζουμε να λέμε την αλήθεια της δικής μας εμπειρίας και σταδιακά ευθυγραμμίζουμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις μας. Όταν βιώνουμε αγάπη και αποδοχή από άλλους σε ανάρρωση και από την Ανώτερή μας Δύναμη ξέρουμε ότι η πληρότητα είναι και πάλι διαθέσιμη σε μας. Με τη βοήθεια των ΕΠΑ μπορούμε να μάθουμε να αξιοποιούμε όλα μας τα συναισθήματα όπως και τη χαρά.

Σήμερα καλωσορίζω τον Αληθινό μου Εαυτό με το να αναγνωρίζω και να αποδέχομαι τα συναισθήματά μου. Αισθάνομαι πλήρης στη στοργική αγκαλιά της Ανώτερής μου Δύναμης.