«Ο όρος "διάλογος κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης" σημαίνει το να διακόπτουμε, να σχολιάζουμε ή να αναφερόμαστε σε αυτά που κάποιος μοιράστηκε κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης… κάθε πρόσωπο μπορεί να μοιραστεί τα συναισθήματα και τις αντιλήψεις του χωρίς κριτική από τους άλλους». ΜΚΒ σελ. 341

Μερικοί ίσως δυσκολευόμαστε με τον κανόνα της αποφυγής του «διαλόγου κατά τη διάρκεια των συγκεντρώσεων» των ΕΠΑ. Ίσως πιστεύουμε ότι οι άλλοι χρειάζονται πραγματικά να ακούσουν τις πολύτιμες απόψεις και γνώσεις μας! Αυτό μπορεί να μας κάνει να παραβιάσουμε τα όρια κάποιου άλλου. Και ίσως να εμποδίσει τους άλλους από το να ανακαλύψουν την αλήθεια τους στο δικό τους χρόνο.

Έχει διαπιστωθεί ότι όταν αφήνουμε μόνο του ένα νευρικό άλογο κούρσας, γίνεται ακόμη πιο νευρικό. Αλλά όταν υπάρχει μια κατσίκα στο στάβλο, το άλογο κούρσας ηρεμεί. Φυσικά η κατσίκα δε λέει στο άλογο: «Ηρέμησε· συμπεριφέρεσαι χαζά!». Είναι η παρουσία της κατσίκας που κάνει τη διαφορά στο άλογο. Η παρουσία μπορεί να πει αυτά που δεν μπορούν να εκφραστούν με λόγια.

Όταν μπαίνουμε στον πειρασμό να δώσουμε αυτόκλητη συμβουλή ή γνώμη, ίσως είναι βοηθητικό να θυμόμαστε αυτήν την αναλογία με το άλογο και την κατσίκα. Μιλώντας απλά για τη δική μας αλήθεια και τα δικά μας συναισθήματα μπορούμε να κάνουμε το καλύτερο για τον εαυτό μας και τους άλλους. Μέσα από αυτό μπορούμε να γίνουμε η ζωντανή απόδειξη ότι αυτό το πρόγραμμα μπορεί να είναι αξιόπιστο· ότι μπορούμε να αναρρώσουμε στο δικό μας χρόνο. Δεν είναι δική μας δουλειά να διορθώνουμε τους άλλους ή να γινόμαστε οι γονείς τους. Μαθαίνουμε ότι αυτό το κάνουμε μόνο όταν μας επιτρέπεται.

Σήμερα αναγνωρίζω ότι δεν έχω όλες τις απαντήσεις. Το να εστιάζω στον εαυτό μου και να είμαι εκεί για τους άλλους αντί να προσπαθώ να τους «διορθώσω» είναι το καλύτερο μονοπάτι για όλους τους εμπλεκόμενους.